Op 18 november 2014 heeft Desmond Tutu de tiende Internationale Kindervredesprijs uitgereikt in de Ridderzaal in Den Haag.Vanwege het tienjarig jubileum heb ik de vroegere winnaars, die verspreid over de wereld wonen, opgezocht. Het resultaat van deze mooie en inspirerende ontmoetingen is een mooi kleurrijk boek geworden: Ik verander, de tien Kindervredesprijswinnaars aan het woord.
Al deze jonge winnaars hebben met elkaar gemeen dat ze op jonge leeftijd onrecht hebben meegemaakt. Aan den lijve. Stuk voor stuk kwamen ze hier tegen in opstand. Ze accepteerden het onrecht niet en kwamen in actie. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor leeftijdgenootjes in hun directe omgeving.
Thandiwe uit Zambia zorgde ervoor dat zij en 60 medeleerlingen terechtkonden op een andere school, toen die van haar moest sluiten, omdat alle docenten waren overleden aan aids. Ze was toen negen jaar. Kesz van de Filippijnen deelde op zevenjarige leeftijd “Gifts of Hope” uit aan straatkinderen. Het zijn schoenendozen, gevuld met kleine kadootjes. Zeep, een tandenborstel, snoepjes, een stuk speelgoed. Hij deed dit omdat hij zelf een straatkind was geweest. Hij had het geluk te worden gered en wilde zijn geluk delen met zijn lotgenoten op straat.
En zo heeft elk van de winnaars een bijzonder verhaal te vertellen. Ze komen op voor kindslaven, vluchtelingenkinderen, voor kinderen met aids en kinderen met een handicap. De kracht van deze jongeren heeft mij diep geraakt. We zien allemaal onrecht om ons heen. Maar doen we er ook iets aan? Komen we zelf in actie? Dat is wat zij wel hebben gedaan. Zij doen ze een krachtige oproep aan ons allemaal. Kom in actie! From empathy to action!
