OVER INGE IKINK

Woorden, verhalen, lopen als een rode draad door mijn leven.
Ik lees, ik schrijf, ik vertel.
En, niet alleen het vertellen is belangrijk, ook het vastleggen, bewaren en doorgeven van verhalen is essentieel.
Ik interview, ik luister, ik schrijf.

Als kind wilde ik reizen en daarover schrijven.
Foto’s maken. Vastleggen, opslaan.
Ik ben uiteindelijk journalist geworden en daarna beeldend kunstenaar. Twee manieren van verhalen vertellen, die voor mij naadloos in elkaar passen. Alleen vorm en materiaal verschillen.
Ik maak verhalen.

Beelden vormen een andere rode draad.
Ik fotografeer, ik beeldhouw, ik vorm.
Beelden van de verhalen. Beelden van de woorden. Scheppingsverhalen, verhalen van mensen. Vaak gaat het over de kracht van mensen. De rechten van kinderen, van vrouwen.
Ik maak beelden.

Ik houd ook van het luisteren naar levensverhalen en het vervolgens op te tekenen. Dat deed ik al als kind, luisterend naar mijn oma die verhalen vertelde met haar fotoboek in de hand. Daarna als journalist. Ik luister en ik stel vragen; Iemand die vrij uit kan vertellen aan een aandachtige luisteraar voelt zich gezien, gewaardeerd en gelukkig.Ik geniet van het luisteren en het schrijven. Samen drie keer plezier dus.
Ik maak levensverhalen.

In KK10 komt alles bij elkaar. Woorden en beelden. Van mezelf en van anderen. Een atelier waar verhalen en beelden worden gemaakt. KK10 staat voor KunstKracht 10. Ik beleef het telkens weer. De enorme kracht die van verhalen uitgaat, van beelden. Niet alleen door het zelf creëren ervan, maar ook door het kijken naar de woorden en beelden van anderen.
Ik geef les in schrijven en in beeldhouwen, twee benen, twee passies.
Ik open deuren naar de verhalen en beelden van anderen.

Dit is de kracht van kunst, die je met windkracht 10, omver blaast, wakker schudt, aan het lachen maakt of ontroert.